Nominacja!

Rzadko na tym blogu piszę refleksje, a jeśli już się to zdarza, to w ważnych dla mnie momentach zawodowych. <tu poczytasz poprzednie> 

Taki czas właśnie się dzieje - otóż w weekend podczas szkolenia, które prowadziłam dla innych nauczycieli języka niemieckiego w Niwkach pod Opolem dowiedziałam się, że jestem jednym z trzynastu nauczycieli nominowanych do tytułu Nauczyciel Roku 2017.  Wtedy ogarnęło mnie zaskoczenie, pomieszane ze zdziwieniem, z radością, z lekkim szokiem oraz poczuciem powagi sytuacji. 

Nadal te uczucia mi towarzyszą, ale teraz już po dwóch dniach oswojenia się z tym faktem czuję wielką radość i cieszę się, że spotkało to mnie, nauczycielkę z Pielgrzymowic, ponieważ ta radość udziela się także ludziom mnie otaczającym - uczniom, absolwentom, nauczycielom, pracownikom szkoły, moim znajomym i przyjaciołom oraz bliskim z rodziny. Nigdy nie byłam zwolenniczką takich konkursów i nie garnęłam się do udziału w nich, jednak namówiona przez Superbelfrów zgodziłam się aplikować i nie żałuję. Nie żałuję, ponieważ ta nominacja to nie tylko nominacja MNIE - to nominacja Pielgrzymowic bo to tutaj rozwinęłam się zawodowo i dzięki tutejszej społeczności mogłam zdziałać i osiągnąć to wszystko, dzięki czemu jestem w tym właśnie miejscu. To ludzie, których spotkałam na swojej drodze, to sytuacje, w których się znalazłam, to wybory, jakich musiałam dokonać, to działania, jakich doświadczyłam i przeszkody, które musiałam przezwyciężyć. 
Dziękuję wszystkim moim byłym i obecnym uczniom, nauczycielom, rodzicom, przyjaciołom, osobom mi bliskim nie tylko edukacyjnie, wszystkim z którymi współpracuję za to, że chętnie napisaliście mi rekomendacje takie od serca, takie szczere i prawdziwe. Dziękuję też tym, którzy mnie wspierają, towarzyszą mi, są obecni w moim życiu. Bo sam człowiek nie dochodzi do takich miejsc. I ja jestem tego świadoma. Dziękuję!